Την εμβληματική γιαγιά της αλληλεγγύης στους πρόσφυγες, την 90χρονη Μαρίτσα Μαυραπίδου, που μαζί με τις φίλες της και άλλους αλληλέγγυους Έλληνες και ξένους προτάθηκε για το βραβείο Νόμπελ ειρήνης για το 2016, αποχαιρέτησε σήμερα στην Παναγιά τη γοργόνα, το εκκλησάκι της Σκάλας Συκαμνιάς.
Παρών στην εξόδιο ακολουθία, ο πρώην υπουργός Μεταναστευτικής Πολιτικής, Γιάννης Μουζάλας, που αποχαιρετώντας την μίλησε για τη γιαγιά «που αποκατέστησε μέσα σε όλους μας την τάξη του κόσμου. Που πήρε ένα πεινασμένο παιδί μιας δοκιμαζόμενης μάνας και το τάισε. Μας έμαθε πως είναι απλά φυσικό πράγμα να ταΐζεις ένα παιδί και να περιθάλπεις ένα πληγωμένο» σημείωσε ο κ. Μουζάλας, που αναφέρθηκε ακόμα στους ανθρώπους της Συκαμνιάς, που εμβληματικά αναπροσδιόρισαν τη λέξη «φιλανθρωπία» στις μέρες της κορύφωσης της προσφυγικής κρίσης, τη διετία 2016 – 2017.
Με την ευαγγελική περικοπή από το κατά Ματθαίο Ευαγγέλιο με το Χριστό στη Δευτέρα Παρουσία να διώχνει από κοντά του όσους δεν προσέτρεξαν στη ζωή τους στους ξένους, αποχαιρέτησε ο παπάς του χωριού της Συκαμνιάς τη γιαγιά Μαρίτσα. Τόνισε την αξία της γιαγιάς, που με τις φίλες της, βοήθησαν όπως μπορούσαν τους χιλιάδες ξένους, τους πρόσφυγες που έφταναν λίγα μέτρα από το δικό της προσφυγικό σπίτι στη Σκάλα Συκαμνιάς.
Η 90χρονη Μαρίτσα Μαυραπίδου, παιδί προσφύγων από τα Μοσχονήσια της Μικρασίας, η μια από τις τρεις γιαγιάδες που αποτέλεσαν σύμβολο της αλληλεγγύης του λαού της Λέσβου στους εκατοντάδες χιλιάδες Σύριους – στη μεγάλη πλειοψηφία τους πρόσφυγες – που πέρασαν την διετία 2015 – 2016 από τις απέναντι ακτές στο χωριό της, τη Σκάλα Συκαμνιάς, άφησε χθες το πρωί την τελευταία της πνοή.
Η γιαγιά Μαρίτσα μαζί με τις φίλες της, την Αιμιλία Καμβύση και την Ευστρατία Μαυραπίδου πέρασαν όλη τους τη ζωή στο ψαροχώρι, τη Σκάλα Συκαμνιάς. Έγιναν δε, σύμβολα της εθελοντικής προσφοράς της Λέσβου, όταν ο φωτογραφικός φακός «τις συνέλαβε» να περιποιούνται στην ακτή ένα βρέφος – παιδί μιας γυναίκας πρόσφυγα από τη Συρία που μόλις είχε αποβιβασθεί στην ακτή. Κάθε μέρα κατέβαιναν στην ακτή, και κάθονταν μαζί με άλλους αλληλέγγυους στους πρόσφυγες πολίτες συμπαραστεκόμενοι με όποιον τρόπο μπορούσαν στους ανθρώπους που καθημερινά φτάνουν από τις απέναντι τουρκικές ακτές.
Αυτή τους η δράση και η δημοσιότητα που πήρε η δράση τους μέσω της εμβληματικής φωτογραφίας τους, αποτέλεσε και την αφορμή, κορυφαίοι παράγοντες της επιστημονικής ζωής της Ελλάδας και της κοινωνίας να τις προτείνουν ως υποψήφιες για το βραβείο Νόμπελ Ειρήνης.
Ας σημειωθεί, ότι όταν το Νοέμβριο του 2015 επισκέφθηκε τη Συκαμνιά ο Πρόεδρος της Ελληνικής Δημοκρατίας, Προκόπης Παυλόπουλος, είχε συναντηθεί με μια από τις τρεις γιαγιάδες, τη γιαγιά Μηλίτσα. Την είχε λοιπόν συγχαρεί για ό,τι έκανε αυτή με τις άλλες δυο φίλες. Τότε η γιαγιά εκ μέρους και των δυο φίλων της είχε απαντήσει στον Πρόεδρο: «Γιατί λες μπράβο γιέ μου; Τι έκανα;».
ΠΗΓΗ: ΑΠΕ-ΜΠΕ
http://bit.ly/2JXh8SE
