Το Κέντρο Ζορζ Πομπιντού στο Παρίσι, παρουσιάζει αυτές τις ημέρες κι έως τις 4 Φεβρουαρίου του 2019, μια έκθεση αφιερωμένη στην φωτογραφία ντοκουμέντο και την κοινωνική φωτογραφία, μέσα από τα μάτια των μεγαλύτερων ανθρωπιστών φωτογράφων Ρόμπερτ Κάπα, Ανρί-Καρτιέ Μπρεσόν και Γουίλι Ρόνις. Η έκθεση με τίτλο «Φωτογραφία, ένα ταξικό όπλο», αποτίνει φόρο τιμής στους πρώτους Γάλλους φωτορεπόρτερ της μεσοπολεμικής περιόδου ενώ παράλληλα, απεικονίζει μια Γαλλία μεταξύ δύο πολέμων. Από την ταξική πάλη, την οικονομική και κοινωνική κρίση, τον εκκολαπτόμενο φασισμό, η έκθεση αυτή συγκεντρώνει πάνω από εκατό έργα και αφηγείται ένα τμήμα της σύγχρονης ιστορίας.
Η γέννηση της ανθρωπιστικής φωτογραφίας
Μεταξύ του 1928 και του 1936, η Ευρώπη ήταν βαθιά κλονισμένη από πολιτικές και κοινωνικές αναταραχές. Ο Ρόμπερτ Κάπα, Ανρί-Καρτιέ Μπρεσόν, ο Αντρέ Κερτέζ και ο Γουίλι Ρόνις, φωτογράφοι της Αβάν-γκαρντ καταγγέλλουν την κοινωνική αδικία μέσα από τον φακό τους.
«Οι φωτογράφοι αυτοί είχαν άμεση επαφή με τον κόσμο, ήταν στους δρόμους, αναζητούσαν τον Άνθρωπο μέσα στις συνθήκες της ζωής του, γεγονός που έδωσε πνοή στη σύγχρονη ανθρωπιστική φωτογραφία», υπογραμμίζει η Νταμαρίς Αμάο, ιστορικός της φωτογραφίας.
Βυθισμένοι στην καρδιά των εργατικών κινημάτων, οι φωτογράφοι αυτοί επινοούν μια νέα φωτογραφική γλώσσα που βρίσκεται στο σταυροδρόμι του κριτικού λόγου, της μαχητικότητας και της αισθητικής του ντοκιμαντέρ. Παράλληλα, οι εφημερίδες της Αριστεράς της εποχής εκείνης (Regards, Vu), συμπληρώνουν με τη σειρά τους, την κοινωνική εικόνα της μεσοπολεμικής περιόδου κι αλλάζουν τον τρόπο με τον οποίο μεταδίδεται η πληροφορία. «Συγκρίνοντας τα περιοδικά του 1920 ή του 1930, με τα περιοδικά της εποχής μας, παρατηρούμε ότι τα πρώτα είναι πολύ πιο δημιουργικά και αποτελούν μια πραγματική πνευματική και καλλιτεχνική πηγή», εξηγεί ο Φλόριάν Έμπνερ, κύριος επιμελητής του Κέντρου Πομπιντού.
ΠΗΓΗ : Culturebox
http://bit.ly/2JXh8SE
