«Το παιχνίδι είναι αυτό που κάνω όταν σταματάνε όλοι να μου λένε τι να κάνω», απάντησε κάποτε ένα παιδί στον Teacher Tom, που αναζητούσε τον ορισμό του παιχνιδιού.
Πώς όμως κάτι που ακούγεται τόσο απλό, μπορεί να ενταχθεί σε ένα σχολικό πλαίσιο; Αυτό το θέμα απασχόλησε τους 220 συνέδρους από 15 διαφορετικές χώρες, που συναντήθηκαν στην Αθήνα για ένα διαφορετικό τριήμερο συνέδριο, με θέμα το παιχνίδι στην προσχολική αγωγή.
Το πρώτο διεθνές συνέδριο Play on Early Education πραγματοποιήθηκε από τις 11 έως τις 13 Απριλίου στο Σεράφειο Κέντρο Αθλητισμού, Πολιτισμού και Καινοτομίας, με συμμετέχοντες προερχόμενους από όλα τα μέρη της γης, που τους ένωνε ένας κοινός στόχος: να καταδείξουν τη σημασία του παιχνιδιού στη διαμόρφωση ελεύθερων, αυτόνομων και δημοκρατικών ανθρώπων.
Στο τιμόνι του συνεδρίου, πέντε διεθνώς διακεκριμένοι ομιλητές και άλλοι 30 που ταξίδεψαν στην Ελλάδα για να μοιραστούν ιδέες και παραδείγματα εκπαιδευτικών προσεγγίσεων με προσανατολισμό το παιχνίδι από πολλές χώρες του κόσμου και σε διαφορετικά περιβάλλοντα.
Την ελπίδα του πως κάποια στιγμή στο μέλλον οι κοινωνίες θα ξαναδώσουν στα παιδιά τον έλεγχο της εκπαιδευτικής τους εξέλιξης και η μάθηση θα ξαναγίνει μια χαρούμενη και συναρπαστική διαδικασία, εξέφρασε ο διακεκριμένος ψυχολόγος από τη Βοστώνη Dr. Peter Gray, συγγραφέας μεταξύ άλλων του περίφημου βιβλίου «Free to Learn» και αρθρογράφος της στήλης «Freedom to Learn» στο Psychology Today.
Γνωστός επικριτής των τυπικών εκπαιδευτικών συστημάτων, ο Peter Gray ανέλυσε τη σημασία του μη κατευθυνόμενου παιχνιδιού στη προαγωγή της σωματικής, πνευματικής, κοινωνικής, ηθικής και συναισθηματικής ανάπτυξης των παιδιών, ενώ υπογράμμισε πως η μείωση του παιχνιδιού τις τελευταίες δεκαετίες έχει σημαντικές ψυχολογικές επιπτώσεις στα παιδιά.
Η εξαιρετικά δημοφιλής Σουηδή παιδαγωγός Suzanne Axelsson, δημιουργός του blog Interaction Imagination, και εμπνεύστρια του Ιnternational Fairy Tea Party Day παρομοίωσε το εξελισσόμενο παιδί με ένα υφαντό, το εκπαιδευτικό πρόγραμμα με τον αργαλειό που το στηρίζει ως πλαίσιο, και το παιχνίδι με το στημόνι που υφαίνει τις γνώσεις, τις εμπειρίες και τα γεγονότα, δημιουργώντας το ύφασμα της ζωής του.
Ο Tom Hobson από το Seattle, παγκοσμίως γνωστός ως «Teacher Tom», χαρισματικός ομιλητής και ένα από τα διασημότερα ονόματα στον χώρο του play-based learning, έδωσε μαθήματα «ανυπακοής στους δασκάλους», τονίζοντας πως «η Υπακοή δεν είναι καλή για τη δημοκρατία, ένας καλός πολίτης αμφισβητεί την εξουσία».
«Όταν τα παιδιά συμμετέχουν σε κάτι που έχει σχεδιαστεί από τον εκπαιδευτικό, τότε εκτελούν μια δραστηριότητα. Δεν υπάρχει τίποτα κακό με τις δραστηριότητες, όμως οι δραστηριότητες δεν είναι παιχνίδι», δήλωσε ο εξαιρετικός playworker από το Ηνωμένο Βασίλειο και Πρόεδρος της Εκτελεστικής Επιτροπής της International Play Association (IPA) σε Αγγλία, Ουαλία και Β. Ιρλανδία, Meynell Walter.
Συμβουλές αρχιτεκτονικού τύπου για το πώς μπορεί να διαμορφωθεί ένα σχολικό περιβάλλον ώστε να είναι φιλικό στο παιχνίδι και να προάγει την ελευθερία και την κίνηση, έδωσε ο Ιάπωνας Αρχιτέκτονας Takaharu Tezuka, που φέρει τον τίτλο του «αρχιτέκτονα που έχει σχεδιάσει τον καλύτερο παιδικό σταθμό στον κόσμο», τον οποίον έχει παρουσιάσει πολλάκις σε ομιλίες TED X.
Την τρίτη ημέρα το πρόγραμμα εμπλουτίστηκε με εξαιρετικά workshops για τους εκπαιδευτικούς αλλά και τα μικρά παιδιά.
Όπως δήλωσε ο διοργανωτής του συνεδρίου και ιδιοκτήτης του κέντρου προσχολικής αγωγής Dorothy Snot, Γιάννης Γιαννούδης, «ήταν ένα ιδιαίτερα επιτυχημένο συνέδριο διότι συγκέντρωσε στην Ελλάδα τους σημαντικότερους ανθρώπους του play-based education, από ολόκληρο τον κόσμο. Ήταν μια συγκέντρωση αρίστων!»
Οι συμμετέχοντες έφυγαν κουβαλώντες στις βαλίτσες τους έμπνευση, ελπίδα και ανανεωμένη αισιοδοξία για την αλλαγή που θα μπορούσε να επέλθει στην προσχολική εκπαίδευση.
http://bit.ly/2JXh8SE
